Voor deze aflevering zocht ik auteur Lucas Hirsch op in Haarlem. Lucas vertelt over het verschil voor hem tussen het schrijven van proza en poëzie. Hij doet dit onder meer aan de hand van zijn ervaringen na de publicatie van zijn laatste roman (Shotgun Wedding), over de dood van zijn beste vriend, advocaat Derk Wiersum. Een boek komt in zijn dagelijks leven steeds terug als hij eraan werkt, bij poëzie heeft hij dat veel minder. Ook spreekt hij over het aanbod voor dichters om op te treden, dat schraler is geworden na corona, wat de balanceer act tussen het maken van vrij werk en geld verdienen bemoeilijkt. Deuren sluiten maar er openen zich ook nieuwe, zoals de artikelen die hij sinds kort voor het Haarlems Dagblad schrijft. Op dit moment werkt Lucas ook weer aan een poëziebundel: Kintsugi, de Japanse kunst van het lijmen. Een aflevering over schrijven, werk, vlinders vangen, meters maken, familiegeschiedenis, meer naar het licht willen en rust in je donder krijgen.

(Muziek Intro / Outro: ‘I Can’t Find The Words To Say’ door Onyx Ashanti)